W tym tygodniu warto szczególniej zwrócić uwagę na aklamacje, w których możemy usłyszeć przymioty (tytuły) Jezusa:
Mądrości Najwyższego,
która zarządzasz wszystkim mocno i łagodnie
Adonai, Wodzu domu Izraela,
który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi,
przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia,
Korzeniu Jessego,
który stoisz jako sztandar narodów,
Kluczu Dawida,
który otwierasz bramy wiecznego królestwa,
Wschodzie, Blasku światłości wieczystej i Słońce sprawiedliwości, który przyjdziesz oświecić żyjących w mroku i cieniu śmierci,
Królu narodów,
Kamieniu węgielny Kościoła,
Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco

Wielkie antyfony adwentowe „O” to właściwie starotestamentalne tytuły Boga, którymi Kościół wzywa Słowo Wcielone:
O Sapientia (O Mądrości),
O Adonai (O Panie),
O Radix Jesse (O Korzeniu Jessego),
O Clavis David (O Kluczu Dawida),
O Oriens (O Wschodzie),
O Rex Gentium (O Królu Narodów),
O Emmanuel (O Boże z nami).
Ich łaciński tekst uszeregował prawdopodobnie Amalariusz z Metzu (+850).
Antyfony wyrażają podziw dla misterium, które obwieszczają.
Zaczerpnięte są z ksiąg mądrościowych lub prorockich odnoszących się do Mesjasza.

Ciekawostką jest, że w pięknie tych tajemnic w wołaniu do Boga ukryta została Boża odpowiedź na nasze wołanie: „marana tha”. Otóż czytając od końca pierwsze łacińskie litery tytułów mesjańskich Jezusa:

Sapientia
Adonai
Radix
Clavis

Oriens
Rex
Emmanuel

otrzymamy krótkie, siedmioliterowe łacińskie zdanie: „ero cras”, co znaczy: BĘDĘ JUTRO!