W trakcie przemienienia Pana Jezusa obok apostołów Piotra, Jakuba i Jana widzimy obecność dwóch osób: Mojżesza i Eliasza. Oni obaj zaznali realnej obecności Boga na górze Synaj (Wj 3,1; 34, 29-30; 1 Krl 19, 11). Mojżesz jest przedstawicielem Prawa, Eliasz zaś proroków. Obydwaj są oczekiwani ponownie na ziemi w czasach mesjańskich: „Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie (Mojżesza). Jego będziesz słuchał” (Pwt 18, 15). I: „Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego” (Ml 3, 23). Obecność ich na górze Przemienienia zaświadcza o oczekiwanym Mesjaszu.
To wydarzenie głęboko zapisało się w pamięci Piotra, który w wiele lat później głosi nam po dzień dzisiejszy taki depozyt wiary: „Nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy,…ale jako naoczni świadkowie… I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej.” (2 P 1, 16-19)
Jezus ukazał apostołom
chwałę nieba, swoje bóstwo, umacniając tym uczniów na przyszłe trudne doświadczenie ukrzyżowania i śmierci Mistrza. A głos Boga, zapewnił uczniów o tym, kim jest Jezus: «To jest mój Syn umiłowany, w którym sobie upodobałem»