W Ewangeliach rola Jana Chrzciciela ukazana jest  w odniesieniu do Jezusa. Św. Łukasz opowiada o jego narodzinach, życiu na pustyni i przepowiadaniu. Św. Marek pisze o jego śmierci. Św. Jan pisze o Chrzcicielu, który daje świadectwo o Jezusie.
Jan Chrzciciel wzywa ludzi do przygotowywania drogi na przyjęcie Pana, do prostowania ścieżek własnego życia poprzez radykalne nawrócenie serca (Łk 3, 4). Ale nie ogranicza się jedynie do głoszenia pokuty, lecz wskazuje na Jezusa jako na prawdziwego wysłannika Boga: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością”(J 1, 29), po czym usuwa się w cień, aby Chrystus mógł wzrastać, być słuchany i naśladowany „Trzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał”(J 3,30).
Jan Chrzciciel do końca był wierny przykazaniom Bożym.
Nie przemilczał prawdy nawet za cenę życia. Z miłości do prawdy nie poszedł na kompromis i nie lękał się upominać w ostrych słowach nawet bogatych i wpływowych ludzi, którzy zagubili Bożą prawdę.