…to czas wspomnienia męki Pana Jezusa. Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie odprawia się mszy świętej.
To przede wszystkim liturgia Krzyża. Wszystko zaczyna się od wejścia celebransa. W kościele jest cisza, na wejście nic się nie śpiewa. Celebrans pada na twarz przed ołtarzem i następuje dłuższa chwila milczenia. Całe zgromadzenie klęczy, jest to chwila intensywnej, skupionej modlitwy. Tajemnicy Wielkiego Piątku nie da się wyrazić słowami, trzeba pomilczeć, trzeba się bardzo uniżyć przed Panem Bogiem. Postawy celebransa i zgromadzenia jasno to wyrażają. Później od razu odmawia się modlitwę na rozpoczęcie, nawet bez pozdrowienia
„Pan z wami”
i następuje Liturgia Słowa, której centrum stanowi uroczyste czytanie Męki Pańskiej.
Po homilii następuje wyjątkowa, bardzo uroczysta modlitwa wiernych, w której usłyszymy 10 konkretnych wezwań.
W miejscu, gdzie we Mszy św. jest Modlitwa Eucharystyczna, w Wielki Piątek jest Adoracja Krzyża.
Po adoracji krzyża jest Komunia św. Po liturgii Ciało Chrystusa w postaci Najświętszego Sakramentu w monstrancji zostaje przeniesione do symbolicznego grobu, przy którym trwa adoracja aż do liturgii Wigilii Paschalnej. Figurę zmarłego Jezusa oraz monstrancję z Najświętszym Sakramentem okrywa się przezroczystym welonem, na pamiątkę całunu, w który owinięto Jezusa w grobie.
Nasza uwaga powinna być kierowana na Najświętszy Sakrament (Jezus żywy, choć umarły), który jest pamiątką śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.